Charlotte Douglas International Airport (CLT) werd voor het eerst opgericht in 1935 en heeft in de loop der jaren een aantal naamsveranderingen ondergaan. Oorspronkelijk heette het Charlotte Municipal Airport en werd het omgedoopt tot Douglas Airport naar de voormalige burgemeester van Charlotte, Ben Elbert Douglas. In 1982 vond er nog een naamsverandering plaats toen het Charlotte Douglas International Airport werd met de International Air Transport Association (IATA) code CLT.
Ongeveer 6 mijl (10 km) ten westen van de stad Charlotte in de staat North Carolina, beslaat de luchthaven bijna 5.600 hectare grond en wordt gebruikt voor zowel civiele als militaire vliegtuigen.
In 2019 stond Charlotte Airport op de 11e plaats van drukste luchthavens in Amerika met meer dan 50 miljoen passagiers per jaar. In 2021 was de luchthaven opgeklommen tot de zesde plaats op de officiële ranglijst en is het een bolwerk van American Airlines, de maatschappij die nu verantwoordelijk is voor het grootste deel van de vluchten van CLT.
Er zijn vier start- en landingsbanen op CLT met slechts één terminalgebouw voor passagiers met 115 gates verspreid over vijf hallen voor civiele passagiers.
Hoewel American Airlines ongeveer 90% van al het luchtverkeer op Charlotte International verzorgt, is het niet de enige grote luchtvaartmaatschappij die vluchten van en naar de luchthaven verzorgt. Enkele andere belangrijke luchtvaartmaatschappijen die aanwezig zijn op CLT zijn Air Canada, Delta Air Lines, Frontier Airlines, Lufthansa, JetBlue, Southwest Airlines en Contour Airlines.
Charlotte Municipal Airport werd opgericht in 1935 en officieel geopend in 1936, en begon met lijndiensten in 1937. In 1941, toen de Tweede Wereldoorlog zich over de hele wereld verspreidde, vorderde de U.S. Army Air Force het vliegveld, doopte het om tot Morris Field en gebruikte het in de daaropvolgende jaren voor trainingsdoeleinden. Tijdens deze periode investeerde het leger veel in verbeteringen die de effectiviteit van het vliegveld verhoogden toen het in 1946 weer onder civiel beheer kwam.
Een grote passagiersterminal van twee verdiepingen werd in 1954 toegevoegd toen de luchthaven verbeteringen onderging en werd in datzelfde jaar omgedoopt tot Douglas Municipal Airport. In 1956 opereerde Delta Air Lines vanaf de luchthaven en er waren regelmatig meer dan zeventig vluchten per week vanaf CLT. Het aantal nam gestaag toe toen andere grote luchtvaartmaatschappijen Eastern Air Lines, Delta Air Lines, United Airlines en Southern Airlines ook begonnen met regelmatige vluchten van en naar de luchthaven.
Verdere renovaties vonden plaats aan het eind van de jaren zestig met verbeterde passagiersfaciliteiten voor bagagegebieden, gates en vertrekhallen. In 1969 werd een nieuwe hal geopend en in 1973 voegde Eastern Airlines extra gates toe aan haar hal.
Na de deregulering van de luchtvaartmaatschappijen verdubbelde het aantal passagiers bijna in de twee jaar tot 1980 en in 1979 werden een hoognodige start- en landingsbaan en verkeerstoren geopend om aan de toenemende eisen van de luchthaven te voldoen, terwijl in hetzelfde jaar met de bouw van een nieuw terminalgebouw werd begonnen.
Piedmont Airlines besloot CLT in 1979 te gebruiken als een operationele hub en het nieuwe terminalgebouw werd geopend in 1982, hetzelfde jaar waarin de definitieve naamsverandering naar Charlotte Douglas International Airport plaatsvond.
CLT bleef zich in de daaropvolgende jaren uitbreiden toen de hoofdterminal werd vergroot en enkele van de grootste luchtvaartmaatschappijen vluchten van en naar de luchthaven begonnen uit te voeren.
Hoewel er maar één terminal is op Charlotte Airport, is deze groot, goed ingedeeld en wordt hij zeer effectief gebruikt. In totaal zijn er 115 gates verdeeld over vijf gangen, die allemaal verbonden zijn met de ticketverkoop-, bagage- en veiligheidszones.
De hoofdpier in Concourse A wordt gebruikt door zowel American Airlines als Delta Air Lines, terwijl de noordelijke uitbreiding het domein is van Spirit Airlines, JetBlue, Air Canada, SprintAir, United Airlines en Southwest Airlines.
Concourse B wordt uitsluitend gebruikt voor binnenlandse vluchten van American Airlines.
Net als bij Concourse B is dit het exclusieve domein van American Airlines.
Alle internationale vluchten, zonder inklaring, worden omgeleid via Concourse D, inclusief de vluchten die worden uitgevoerd door American Airlines, Volaris en Lufthansa.
De hoofdbasis van de activiteiten van American Eagle bevindt zich in Concourse E.
Het hoofdgebouw van de terminal van Charlotte Airport heeft een rechthoekige vorm met vijf gangen die zich vanuit de basis in een stervorm uitspreiden.
Omdat de luchthaven relatief klein is, is er geen behoefte aan bus- of pendeldiensten tussen de luchthavenhallen omdat ze alle vijf op korte loopafstand van elkaar liggen.
Ongeacht of een passagier die aankomt op een internationale vlucht reist met een ESTA goedgekeurd paspoort of met een Amerikaans visum, de procedure voor het passeren van douane- en immigratiecontroles is hetzelfde.
ESTA staat voor Electronic System for Travel Authorization en is van toepassing op burgers van die landen die op de Amerikaanse Visa Waiver Program (VWP) lijst staan. Paspoorthouders van VWP-landen moeten een ESTA hebben aangevraagd en ontvangen, dat wordt weergegeven wanneer het paspoort wordt gescand, voordat ze aan een reis naar de Verenigde Staten beginnen.
Een Amerikaans visum is vereist voor iedereen die niet in aanmerking komt als VWP-burger en moet worden getoond aan de dienstdoende Customs and Border Protection (CBP) agent bij de veiligheidscontrole op de luchthaven. De CPB-agent zal het visum onderzoeken op onregelmatigheden en meestal ook enkele vragen stellen over het doel en de duur van het bezoek aan Amerika.
Ongeacht welke vorm van documentatie wordt gebruikt, is het altijd noodzakelijk om voedingsmiddelen, vloeistoffen, planten of dieren aan te geven in de handbagage of opgeborgen bagage van een bezoeker. Er zijn vijf veiligheidscontroles op Charlotte International en het inchecken bij de veiligheids- en douanecontrole kan enige tijd duren omdat er steeds meer passagiers passeren op de luchthaven.
Er is geen treinverbinding naar CLT vanuit Charlotte, dus reizen van en naar het vliegveld is beperkt tot bus, taxi of auto.
CATS, Charlotte Area Transit System, rijdt met twee bussen naar het vliegveld. De Sprinter (Route 5) rijdt van verschillende locaties in het stadscentrum naar het terminalgebouw, terwijl Route 60 grotendeels dezelfde route aflegt.
Taxi's kun je krijgen buiten de aankomsthal op CLT.
De autoverhuur in CLT bevindt zich in de lobby van het Hourly Deck aan de voorkant van het terminalgebouw. Individuele bedrijven bieden verschillende diensten aan tegen verschillende tarieven, dus het is raadzaam om dit eerst te controleren voordat u een beslissing neemt.
Enkele van de bekendste taxibedrijven rijden vanaf CLT buiten de aankomsthal.
Er zijn enkele dienstvoertuigen beschikbaar op Charlotte Airport, maar deze zijn uitsluitend voor hotels die deelnemen aan het dienstvoertuigenprogramma van de luchthaven.
© 2011-2024 USA-ESTA.NL. Alle rechten voorbehouden.
Wij zijn niet verbonden aan enige overheid of ambassade. Deze website biedt alleen informatie over de Amerikaanse ESTA. Deze website biedt geen diensten aan. Deze website bevat links naar websites van derden. Raadpleeg ons privacybeleid voor meer informatie.