Los Angeles Airport, vaak gewoon LAX genoemd, is niet alleen de belangrijkste toegang tot de stad Los Angeles, maar ook tot de hele staat Californië. Het vliegveld ligt in de wijk Westchester ten zuidwesten van Los Angeles en is ongeveer 30 km verwijderd van het centrum van de stad. Met een oppervlakte van meer dan 3.500 hectare en vier start- en landingsbanen is LAX de grootste internationale luchthaven aan de Amerikaanse westkust en de op één na drukste luchthaven van het land na Atlanta International Airport.
Met de snelle uitbreiding van de luchtvaartindustrie realiseerden de gemeenteraad van Los Angeles en de Kamer van Koophandel zich in 1926 dat de stad een eigen vliegveld nodig had en overwogen een aantal nabijgelegen locaties. Uiteindelijk werd besloten dat een stuk land van 640 hectare ten zuiden van Westchester de ideale locatie was en omdat de locatie was genomineerd door een makelaar genaamd William W. Mines werd het bekend als Mines Field.
In augustus 1928 werd het land officieel gehuurd door de stad en begon het Department of Airports met het omzetten van landbouwgrond in de eerste onverharde landingsbaan. Slechts een paar maanden later was het vliegveld open voor gebruik, hoewel de eerste structuur van het vliegveld, Hangar No. 1, pas het jaar daarop werd gebouwd. Er werd snel vooruitgang geboekt op het vliegveld met de bouw van een verkeerstoren, meer hangars en een restaurant en de vervanging van de onverharde landingsbaan door een duurzaam all-weather oppervlak. In juni 1930 was het vliegveld in gebruik en werd het tijdens een inwijdingsceremonie omgedoopt tot Los Angeles Municipal Airport.
De toekomst die de gemeenteraad van Los Angeles voor ogen had voor het nieuwe vliegveld kwam maar langzaam van de grond omdat de gevestigde vliegvelden in Burbank en Glendale de belangrijkste luchtvaartmaatschappijen bleven bedienen. De eerste paar jaar overleefde Los Angeles Municipal Airport op de vergoedingen die werden betaald door eigenaren van privévliegtuigen en vliegscholen. Vanwege de beperkte financiering werden plannen voor de verdere ontwikkeling van het vliegveld in de ijskast gezet en de financiële situatie van het vliegveld verslechterde verder door een daling van het aantal passagiers bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
De oorlog in Europa bleek echter goed nieuws te zijn voor het nieuwe vliegveld omdat vliegtuigfabrikanten in de omgeving vliegtuigen produceerden voor de geallieerden en er veel vraag was naar lokale vliegscholen voor pilotenopleidingen. Begin 1942 nam het Amerikaanse leger de controle over het gemeentelijke vliegveld over en werd het gebruikt om gevechtsvliegtuigen te stationeren. Op hetzelfde moment werd er een masterplan voor het vliegveld en het omliggende land gepubliceerd en met de financiële steun van $12,5 miljoen besloten veel van de grote luchtvaartmaatschappijen om gebruik te maken van het pas verbeterde vliegveld en de faciliteiten.
Met financiële steun en een masterplan op zijn plaats zag de toekomst er rooskleurig uit voor Los Angeles Municipal Airport als het de grote luchtvaartmaatschappijen kon aantrekken. Onmiddellijk na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden vier tijdelijke terminals gebouwd om de verwachte groei te accommoderen en eind 1946 werd het harde werk beloond toen vijf van de belangrijkste spelers hun activiteiten op het vliegveld begonnen.
De grote vijf waren:
Kort daarna kregen deze vijf gezelschap van een andere van de grootste luchtvaartmaatschappijen uit die tijd, want Pan American Airways (Pan Am) begon ook met passagiersactiviteiten op het vliegveld.
Nu grote luchtvaartmaatschappijen het vliegveld gebruikten en het aantal passagiers gestaag toenam, lag het masterplan op schema en werd het vliegveld in 1949 omgedoopt tot Los Angeles International Airport. In de begindagen van de luchtvaart kregen Amerikaanse luchthavens een tweelettercode en Los Angeles werd oorspronkelijk aangeduid als "LA". In 1947 werd er echter een derde codeletter toegevoegd en de identificatiecode van Los Angeles International Airport werd "LAX".
De vier tijdelijke terminals bleken al snel niet te voldoen aan de normen die nodig waren om klanten en bedrijven aan te trekken en te behouden. Er was meer financiering nodig en het luchthavenmanagement slaagde er opnieuw in om een aanzienlijke investering veilig te stellen toen halverwege 1956 een obligatielening van 59 miljoen dollar werd verkregen. In de daaropvolgende jaren bouwde en moderniseerde LAX haar:
Dit resulteerde in een verandering van de lay-out van de luchthaven tot wat het nu is.
Verdere grote uitbreidingen vonden plaats in het begin van de jaren tachtig met de aanleg van een weg op het tweede niveau, de opening van Terminal 1 en de Tom Bradley International Terminal, terwijl bestaande terminals ook werden uitgebreid en gemoderniseerd. In 2008 breidde LAX nog verder uit toen de Tom Bradley International Terminal volledig werd herbouwd, een hal voor de West Gates werd toegevoegd, een parkeergarage met een capaciteit van 4300 plaatsen werd gebouwd en een station van de Los Angeles Metro Rail werd gebouwd.
Er zijn nu meer dan honderd Amerikaanse en internationale luchtvaartmaatschappijen die LAX gebruiken voor binnenlandse en internationale vluchten. De meeste hiervan gebruiken een aangewezen terminal, hoewel sommige grotere maatschappijen er meer dan één gebruiken voor inkomende en uitgaande vluchten. LAX heeft negen terminals die genummerd zijn van 1 tot en met 8 en de Tom Bradley International Terminal (Terminal B). De huidige terminalindelingen zijn
Terminal 1 is bestemd voor Allegiant Air, Air Transat, Norse, Southwest (binnenlandse vluchten en internationale check-in), Sun Country, Viva Aerobus.
Gereserveerd voor WestJet check-in met veiligheidscontroles en vluchtvertrek in Terminal 3.
Delta Airlines. Check-in en veiligheidscontroles voor Aerolitoral en Aeromexico met een busverbinding naar Terminal B voor vluchten. Vertrek van vluchten van WestJet (check-in en veiligheidscontrole in Terminal 2).
Een van de grootste luchtvaartmaatschappijen, American Airlines, is gevestigd in terminals 4, 5 en terminal B met check-in in terminal 4 en 5 en vluchtvertrek in alle drie. Internationale aankomsten worden verzorgd in Terminal B.
Air Canada, JetBlue, Spirit en American Airlines. In Terminal 4 kun je ook inchecken bij American Airlines, maar alle vluchten vertrekken vanaf Terminal 5. Deze terminal verwerkt alleen aankomende vluchten van Spirit en uitgaande vluchten vertrekken vanaf Terminal 6.
Advanced Air, Air Canada, Alaska Airlines, Horizon, Southern Air. Terminal 6 is alleen voor vertrek van Air Canada en alle internationale vluchten van Alaska Airlines na 19.00 uur gebruiken Terminal B.
United Airlines, United Express.
United Airlines, United Express.
Als internationale terminal verwerkt Terminal B de overgrote meerderheid van aankomende en vertrekkende vluchten voor veel van de grootste (en minder bekende) luchtvaartmaatschappijen ter wereld, waaronder:
Aer Lingus, Aeroflot, Aeromexico, Air China, Air France, Air New Zealand, Air Tahiti Nui, Alitalia, All Nippon Airways, Allegiant, American Airlines, Asiana Airlines, Austrian Airlines, Avianca, British Airways, Cathay Pacific Airways, China Airlines, China Eastern, China Southern, Condor, Copa, Delta Airlines, El Al Israel Airlines, Emirates Airlines, EVA Airlines, Fiji Airways, Finnair, French Bee, Hawaiian Airlines, Iberia Airlines, ITA Airways, Japan Airlines, JetBlue, KLM Royal Dutch Airlines, Korean Air, LATAM, LOT Polish Airlines, Lufthansa, Norse, Norwegian Air, Philippine Airlines, QANTAS, Qatar Airways, SAUDIA, Scandinavian Airlines, Sichuan Airlines, Singapore, Sun Country, SWISS, Turkish Airlines, Viva Aerobus, Virgin Atlantic, Volaris, Xiamen Airlines, ZIPAIR.
Er zijn ook een groot aantal luchtvaartmaatschappijen die geen vaste terminal hebben voor aankomende of vertrekkende vluchten.
LAX is een goed ontworpen en moderne luchthaven met veel ruimte voor passagiers en vervoersmogelijkheden tussen de terminals zijn onder andere:
Loopbruggen. Een reeks tunnels en bovengrondse verbindingen verbinden terminals 4, 5, 6, 7, 8 en de Tom Bradley International Terminal terwijl er gewerkt wordt aan verbindingen tussen terminals B, 1, 2 en 3.
Shuttlebus - Route A, die 24 uur per dag en 7 dagen per week rijdt, is een frequente shuttlebus die tegen de klok in naar elke terminal rijdt.
Douane en immigratie
Zoals op alle luchthavens en andere havens van binnenkomst is het U.S. Customs and Border Protection Agency (CBP) verantwoordelijk voor het controleren van mensen en goederen die de Verenigde Staten binnenkomen. Het potentiële risico op terroristische aanslagen op Amerikaanse bodem wordt zeer serieus genomen en CBP-agenten voeren hun inspectietaken grondig en ijverig uit. Voor terugkerende Amerikaanse burgers zijn een geldig paspoort, een identiteitsbewijs met foto en een instapkaart voldoende, maar buitenlandse bezoekers hebben meer nodig.
Al voor de landing in de VS worden passagiers gescreend door de Transportation Security Administration (TSA), die achtergrondcontroles uitvoert op personen en bagage controleert op verboden of gevaarlijke voorwerpen. Eenmaal door de TSA screening moeten aankomende passagiers vervolgens worden geïnspecteerd door een CBP agent die de documentatie van de passagier zal controleren:
Een geldig ESTA goedgekeurd paspoort. ESTA staat voor Electronic System for Travel Authorization en is een digitale goedkeuring voor toegang tot de VS die elektronisch is gekoppeld aan een paspoort.
Als een bezoeker geen ESTA heeft, dan heeft hij/zij een geldig immigrantenvisum of niet-immigrantenvisum nodig dat is uitgegeven door het land waar de houder woont of staatsburger is en dat is goedgekeurd door de betreffende Amerikaanse ambassade.
LAX ligt op slechts 18 mijl van het centrum van Los Angeles en er zijn verschillende opties beschikbaar voor reizigers die van of naar het vliegveld gaan.
Trein. Er is momenteel geen directe treinverbinding tussen Los Angeles en LAX. LAX Shuttle Route G verzorgt echter een gratis busdienst vanaf het Aviation/LAX station op de Los Angeles Metro C lijn naar het vliegveld.
Aankomende passagiers kunnen kiezen uit een aantal bussen en welke het beste past hangt af van de eindbestemming.
LAX Flyaway rijdt van het vliegveld naar Van Nuys via Union Station.
Antelope Valley Airport Express bedient Newhall en Palmdale met Lancaster als eindbestemming.
Central Coast Shuttle bedient de kustplaatsen Ventura, Santa Barbara, Buellton en Santa Maria.
Mickey's Space Ship Shuttle rijdt naar Huntington Beach en San Clemente met haltes bij populaire plaatsen zoals Universal Studios en alle Disneyland Anaheim hotels.
Shuttle One is een andere busroute die Disneyland en hotels in de omgeving van Anaheim aandoet.
Santa Barbara Airbus eindigt in Santa Barbara met haltes in Goleta en Carpinteria.
Shuttle 2000 is de meest geschikte optie voor Disneyland en John Wayne Airport in de buurt van Santa Ana.
Ventura County Airporter brengt reizigers naar de kust ten noordwesten van LAX en de steden Ventura en Oxnard.
Een aantal hotels in en rond Los Angeles bieden ook hun eigen pendeldiensten van en naar LAX. Informatie over dienstregelingen en opstapplaatsen kun je krijgen bij het desbetreffende hotel.
Alleen geautoriseerde taxi's en ride-share operators mogen bij LAX rijden. Taxi's zijn op drie verschillende plaatsen te vinden:
Rideshare-bedrijven zoals Lyft, Uber en Opoli zijn ook te vinden op LAX, maar passagiers moeten ervoor zorgen dat de juiste app is gedownload op een smartphone voordat ze een van deze diensten gebruiken.
© 2011-2024 USA-ESTA.NL. Alle rechten voorbehouden.
Wij zijn niet verbonden aan enige overheid of ambassade. Deze website biedt alleen informatie over de Amerikaanse ESTA. Deze website biedt geen diensten aan. Deze website bevat links naar websites van derden. Raadpleeg ons privacybeleid voor meer informatie.