Bewerkt: feb 08, 2020
Al meer dan tien jaar maakt het ESTA-visumvrijstellingsprogramma het voor toeristen en zakenreizigers eenvoudiger om naar Amerika te reizen. Al van bij de aanvang zijn er wijzigingen aangebracht in diverse aanvraageisen en in sommige gevallen ging het om uitgebreide aanvullingen op de eisen voor het aanvraagformulier, het in aanmerking komen en veiligheidscontroles.
Een ESTA verschilt sterk van andere conventionele visa. Om te beginnen is de ESTA een "visumvrijstelling", wat betekent dat het technisch gezien geen visum is. ESTA is bedoeld om reizigers een snelle manier te bieden om het land voor korte tijd binnen te komen. Zodra hun doel is bereikt, zijn ze verplicht om buiten de Verenigde Staten te reizen. Anderzijds bieden conventionele visa reizigers de mogelijkheid om voor specifieke doeleinden en voor een langere tijd dan met een ESTA de Verenigde Staten binnen te komen.
Het belangrijkste verschil is dat een ESTA reizigers die de Verenigde Staten bezoeken geen wettelijke rechten verleent die wel zijn toegekend aan personen die Amerikaans burger zijn of in het bezit zijn van een Amerikaanse Green Card of een werkvisum. Personen die in het bezit zijn van een visum hebben bijvoorbeeld de mogelijkheid om naar Amerika te reizen en daar te verblijven tot het doel waarvoor het visum is aangevraagd verloopt, en ze krijgen bepaalde immigratierechten. ESTA-reizigers kunnen er kort verblijven voor zaken of plezier, als hun verblijf de 90 dagen niet overschrijdt, terwijl mensen met een Amerikaans visum in het land kunnen verblijven totdat hun verblijfsdoel is afgerond, zelfs als het om tien jaar gaat.
Personen met een geldig Amerikaans visum moeten geen ESTA-visumvrijstelling aanvragen. Met andere woorden, personen met een geldig visum zijn niet verplicht een reisvergunning aan te vragen, zodat dubbel werk wordt voorkomen. Volgens het artikel van het U.S. Customs and Border Protection (dienst douane en grensbescherming) (2017) garandeert het hebben van beide visumvormen de toegang tot Amerika niet, ook al bewijzen ze dat consulaire posten in het andere land reizen hebben goedgekeurd. Het is aan de Amerikaanse immigratiediensten om te bepalen of reisaanvragen ontvankelijk zijn en zij hoeven geen reden op te geven voor het al dan niet toegang verlenen aan aanvragers.
Reizigers kunnen hoe dan ook een ESTA aanvragen als aan de toelatingsvoorwaarden is voldaan en het beoogde doel binnen de korte periode van 90 dagen kan worden gerechtvaardigd. Iemand komt in aanmerking voor toelating in het kader van het ESTA-visumvrijstellingsprogramma als hij of zij afkomstig is uit de 42 landen die in het Visa Waiver Program zijn opgenomen. Het gaat om de volgende landen: Andorra, Australië, België, Brunei, Chili, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, IJsland, Israël, Italië, Japan, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Monaco, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Qatar, Malta, San Marino, Singapore, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Taiwan, Verenigd Koninkrijk, Zweden, Zwitserland. Aanvragers moeten niet alleen staatsburger van een van deze landen zijn, maar ook aan de volgende toelatingsvoorwaarden voldoen;
Zodra een aanvrager aan alle toelatingsvoorwaarden voldoet, moet aan aanvullende voorwaarden worden voldaan. Ten eerste moet de persoon in het bezit zijn van een geldig paspoort van een van de 42 landen die deelnemen aan het Visa Waiver Program. Dit is een basisvereiste en moet tijdens de aanvraagprocedure worden verstrekt, omdat het relevante informatie bevat die nodig is om te bepalen of een aanvraag ontvankelijk is. Aanvragers mogen niet in het bezit zijn van een bezoekersvisum, aangezien hiermee de essentie van een ESTA-aanvraag wegvalt.
Verder hebben McNeill, Carafano, Dean, & Sales (2009) de nadruk gelegd op de betaalmethode, aangezien de meeste mensen niet goed geïnformeerd zijn over manieren om veilige betalingen te doen. Wat nodig is, is een geldige creditcard zoals VISA, MasterCard, American Express of Discover Card, omdat deze door de overheid worden erkend als veilig, authentiek en in overeenstemming met de financiële vereisten die door overheidsinstanties worden gesteld.
De betaling van de kosten kan achteraf en hoeft niet meteen te gebeuren, in tegenstelling tot wat soms wordt gedacht. Individuele aanvragers kunnen de betaling tot zeven dagen na het indienen van de aanvraag uitvoeren. Wordt deze termijn overschreden, dan wordt de aanvraag ontoegankelijk en moet de aanvrager een nieuwe aanvraag indienen. Hetzelfde geldt voor groepsaanvragen, maar de betaaltermijn van zeven dagen begint pas te lopen nadat de laatste aanvraag is ingediend. Naar analogie van een individuele aanvraag, wordt bij een groepsaanvraag de groeps-ID ontoegankelijk en moet de contactpersoon van de groep een nieuwe aanvraag indienen. Volgens McNeill, Carafano, Dean, & Sales (2009) is dit beleid bedoeld om de verwerking van aanvragen te vereenvoudigen en de aanvraagduur te verkorten.
Sinds de invoering van de verbeterde ESTA zijn er meer eisen opgenomen waaraan moet worden voldaan om de kans te vergroten dat een vergunning wordt verkregen. Vanaf 2014 zijn aanvullende vragen over namen en aliassen, staatsburgerschap, namen van ouders, nationaal identificatienummer en werkgerelateerde informatie toegevoegd als onderdeel van de verbeterde controlemaatregelen die immigratiediensten hanteren. Werkgerelateerde informatie is opgenomen als onderdeel van artikel 214b van de Immigration and Nationality Act (wet betreffende immigratie en nationaliteit), omdat deze informatie aantoont of iemand aan deze wettelijke vereisten voldoet. De aanvragers moeten deze gegevens dan ook verstrekken om hun reisdoel te motiveren.
Op basis van de toelatings- en aanvraageisen kan een ESTA-visumvrijstelling worden beschouwd als slechts een tijdelijke reisvergunning. Reizigers hebben een ESTA nodig om de Verenigde Staten voor korte perioden van minder dan 90 dagen binnen te komen, wat betekent dat deze met name is bedoeld voor toeristische en zakelijke activiteiten waarvoor korte en eindige verblijfsperioden volstaan. Een flexibel visumvrijstellingsprogramma maakt een grotere stroom van echte zakenreizigers en toeristen naar de Verenigde Staten mogelijk, met positieve gevolgen voor het toerisme en de bredere Amerikaanse economie. Voor omstandigheden waarin een bezoek van meer dan 90 dagen nodig is, moeten bezoekers een Amerikaans visum aanvragen.
Aanvragers hoeven niet te wachten totdat ze hun reis hebben geboekt om een ESTA aan te vragen. Tijdens de aanvraagprocedure hoeven geen reisgegevens te worden verstrekt, maar u moet wel een contactpersoon in de Verenigde Staten opgeven, het adres waar u zult verblijven en als u alleen doorreist, moet u dit aangeven in het onderdeel met reisgegevens. Zelfs als er fouten in een ingediende aanvraag staan, kunnen er nog correcties worden aangebracht (Duckett, 2016). Aanvragers moeten er wel rekening mee houden dat sommige velden, zoals het paspoortnummer en het land van afgifte, alleen kunnen worden gewijzigd als een nieuwe aanvraag wordt ingediend en de bijbehorende kosten worden betaald.
Aanvragers ondervinden soms problemen, met name wat betreft hun naam en datums op belangrijke reisdocumenten zoals paspoorten. Sommige namen bevatten bijvoorbeeld letters die niet in het Engelse alfabet staan en veroorzaken spellingsproblemen in ESTA-aanvragen. De oplossing ligt doorgaans bij het raadplegen van het machineleesbare gedeelte van het paspoort om een universele spelling van hun respectieve namen te zien. Paspoorten die bijna verlopen veroorzaken ook vaak problemen voor aanvragers, aangezien de vervaldatum van hun paspoort tijdens hun verblijf in de VS kan vallen. (Siskin, 2014).
Tot slot worden de resultaten van een aanvraag gewoonlijk onmiddellijk na de indiening verstrekt, aangezien het goedkeuringsproces van de ESTA sterk geautomatiseerd is. In gevallen waarbij de verwerking meer tijd in beslag neemt, duurt het maximaal 72 uur voordat een definitief besluit wordt genomen en kan het resultaat worden ingezien door de webpagina over de status van de aanvraag te raadplegen of via e-mail als de aanvrager bij het indienen van de ESTA-aanvraag een e-mailadres heeft opgegeven. Er zijn drie statussen van een ESTA-aanvraag mogelijk, namelijk: "Vergunning goedgekeurd", "Reis niet toegestaan" en "Vergunning in afwachting". De status "Reis niet toegestaan" betekent niet dat de toegang tot de VS wordt geweigerd, maar dat de aanvrager niet onder het Visa Waiver Program naar de VS kan reizen. In dergelijke omstandigheden zal de reiziger dus een B1-zakenvisum, B2-toeristenvisum of C1-doorreisvisum moeten aanvragen. Ook "Vergunning in afwachting" duidt niet op een negatieve uitkomst voor de reiziger, maar geeft alleen aan dat de U.S. Customs and Border Protection (dienst douane en grensbescherming) extra tijd nodig heeft om de aanvraag te verwerken en een besluit te nemen.
© 2011-2024 USA-ESTA.NL. Alle rechten voorbehouden.
Wij zijn niet verbonden aan enige overheid of ambassade. Deze website biedt alleen informatie over de Amerikaanse ESTA. Deze website biedt geen diensten aan. Deze website bevat links naar websites van derden. Raadpleeg ons privacybeleid voor meer informatie.